పద్యం:
సంతతపుణ్యశాలి నొకజాడను సంపద వాసిపోయి తా
నంతటఁ బోక నెట్టుకొని యెప్పటియట్ల వసించియుండు మా
సొంతమునందుఁ జందురని నన్నికళల్ పెడఁబాడి పోయినం
గాంతివహింపఁడోటు తిరుగంబడి దేహమునిండ భాస్కరా.
తాత్పర్యం:
అదృష్టముగల పురుషుని కొక్కవేళ భాగ్యము తొలఁగినను మరల పూర్వమువలనె నిలిచియుండును .చంద్రున కమావాస్య వచ్చువేళ కొక్కకళయైనను మిగులక బింబమంతయు క్షయించినను మరల వెంటనే ఒక్కొక్క కళ చొప్పున కూడి యెప్పటియ ట్లుగుచుండును గదా?
.
Poem:
Samthathapunyashaali nokajaadanu sampadha vaasipoyi thaa
namthataa bokha nettukoni yeppatiyatla vasimchiyumdu maa
somthamunamdhua jamdhurani nannikalal pedaabaadi poyinam
gaamthivahimpaadotu thirugambadi dheyhamunimda bhaaskaraa.
Meaning:
O Lord! When good luck favors a man, he will regain his lost prosperity. Doesn’t the moon get to full form, by gaining a crescent each day from a new moon day?
.
samthathapunyashaali nokajaadanu sampadha vaasipoyi thaa
namthataa bokha nettukoni yeppatiyatla vasimchiyumdu maa
somthamunamdhua jamdhurani nannikalal pedaabaadi poyinam
gaamthivahimpaadotu thirugambadi dheyhamunimda bhaaskaraa.
.
No comments yet.