పద్యం:
ఫలమతి సూక్ష్మమైన నృపాలుఁడు మంచిగుణాడ్యుఁడైనచో
నెలమి వివేకు లాతని కపేక్ష యొనర్తు ర దెట్లు చంద్రికా
విలసన మైనఁ దా మనుభవింపఁ జకోరము లాసఁ జేరవే
చలువగలగట్టివాఁడగుటఁ జందురునెంతయుఁగోరి భాస్కరా.
తాత్పర్యం:
ప్రభువు తిన్ననివాఁడైన లాభ మేకొంచమైనను చాలు నని గుణవంతు లాసపడుదురు.వెన్నెలకాంతి దప్ప వేఱే ఆఁకలి దీరు వస్తువేమియు లేకున్నను వెన్నెలపిట్టలు చల్లనివాఁడనియే కదా చంద్రునిఁ జుట్టికొనుట.
.
Poem:
Phalamathi sookshmamaina nrupaaluadu mamchigunaadyuadainacho
nelami viveyku laathani kapeyksha yonarthu ra dhetlu chamdhrikaa
vilasana mainaa dhaa manubhavimpaa jakoramu laasaa jeyravey
chaluvagalagattivaaadagutaa jamdhurunemthayuagori bhaaskaraa.
Meaning:
O Lord! When the King is virtuous, the subjects satisfy with whatever little good they benefit. Don’t the chakoras satify themselves with the beams from the moon, though it doesn’t fill their hunger?
.
phalamathi sookshmamaina nrupaaluadu mamchigunaadyuadainacho
nelami viveyku laathani kapeyksha yonarthu ra dhetlu chamdhrikaa
vilasana mainaa dhaa manubhavimpaa jakoramu laasaa jeyravey
chaluvagalagattivaaadagutaa jamdhurunemthayuagori bhaaskaraa.
.
No comments yet.